Keuzes geven richting!
Overspannenheid, levenscrisissen, burn-out, oververmoeidheid of andere stress gerelateerde symptomen vragen vaak om verandering en om keuzes te gaan maken. Ergens wringt zich iets en is het nodig om hierbij stil te staan en naar jezelf te luisteren. De tijd te nemen om te reflecteren over wie je bent, wat je wilt en de zin van je leven. Wat maakt het soms zo moeilijk om keuzes te maken en wat kan je hierbij helpen?
Verandering aangaan is vaak lastig en haalt je uit je comfortzone. Enerzijds is er de angst om uit je comfortzone te komen en anderzijds is er angst om een foute keuze te maken. Dat komt omdat je niet echt weet wat bij je past of bang bent om zekerheid te verliezen. Je kunt dan misschien overmatig gaan piekeren of proberen controle uit te oefenen als een reactie op verlies van richting. Door al dat gepieker raakt je hoofd vol, je slaapt slechter, je kunt gespannen spieren krijgen of andere fysieke klachten.
Wat keuzes maken lastig maakt is dat er in deze tijd veel oude zekerheden zijn weggevallen en we steeds meer keuze mogelijkheden krijgen. We mogen kiezen waar we in geloven en hoe we ons leven in willen vullen, maar zonder voldoende zelfvertrouwen kan deze onzekerheid angst geven. Perfectionisme is ook een valkuil, want perfectionisten willen alléén de juiste, perfecte keuzes maken. Mijn ervaring is dat mijn zogenaamde ‘slechte’ keuzes mij iets onverwachts moois hebben gegeven! Ook niet weten wat echt belangrijk voor je is en waar je voor staat, speelt mee. Overtuigingen kunnen ook een belemmering zijn. “Dit is hoe het hoort, dit is wat juist is.” Maar is dat wel zo?
Kiezen kan spannend of lastig zijn en dan kiezen we niet en denken dan dat alle opties open blijven en dat je niets mist of fout kan gaan. Dat klopt niet: als je niet kiest worden keuzes voor je gemaakt door anderen of door de omstandigheden. Dan is het een kwestie van geluk hebben. Als je niet kiest, kun je het gevoel hebben dat je op een trein zit, waarvan je niet weet waar die naartoe rijdt. Je raakt stuurloos, je doet niet (meer) wat bij je past, je hebt het gevoel geleefd te worden. Het gaat niet alleen om de juiste keuzes te maken, maar ook om zicht te krijgen op onjuiste of onbewuste keuzes die ervoor hebben gezorgd dat je nu zo voelt.
Als er sprake is van vermoeidheid kan dat een gevolg zijn van niet bewust bezig zijn met keuzes. Het kan om kleine keuzes gaan of grotere keuzes die dieper gaan. je bent ‘het’ moe, maar weet niet goed wat je wil. Het komt erop neer om dan keuzes te gaan maken die bij je passen, die authentiek zijn. Anders kun je vast komen te zitten in een situatie met veel ontevredenheid en geklaag. Of je vult je leegte met oppervlakkigheden en activiteiten die niet echt belangrijk zijn. Dan hoef je niet na te denken. Zou het niet fijn zijn om je leven te voeden en na te denken over waar je naar toe wilt en hier bewust bij stil te staan. Zo kun je weer sturing en richting aanbrengen!
Met lichaamsgerichte therapie werken we aan het herstel van de balans tussen lichaam en hoofd. Je leert manieren om je lichaam te ervaren en de informatie die daar leeft te horen en gebruiken. Het gaat erom de verbinding te maken met je behoeften en verlangens (die je in je lichaam ervaart). Je kunt vragen of oefeningen meekrijgen. We kunnen samen gaan kijken naar overtuigingen die je belemmeren om keuzes of stappen te maken. Of werken aan het versterken van eigenschappen zoals kracht of vertrouwen of moed zodat je nieuwe keuzes kunt maken. Soms zit het kiezen in kleinere dingen zoals meer rust nemen, meer ‘nee’ zeggen, meer tijd voor jezelf creëren, leuke dingen doen etc. Soms gaat het over grotere keuzes zoals over je baan of relatie of woonplek. Voordat je radicale keuzes maakt, kun je ook eerst kiezen om je meer uit te spreken of hulp te vragen.
Graag sluit ik af met een mooie vraag die ik mezelf recent heb gesteld was: welke ervaringen had ik als kind waarbij ik me helemaal in mijn element voelde? Ervaringen waarbij je iets wezenlijks ervoer. Ik herinnerde me ervaringen van surfen op golven als kind in Australië. Toen voelde in me één met de natuur, in een soort ‘flow’ en werd meegenomen. Een andere ervaring was in een bal spel met 2 vriendjes waarin er verbinding met elkaar was en alles verliep vloeiend tussen ons. Vervolgens vraag je jezelf af, wat was het onderliggend gevoel wat je zoveel voldoening gaf? Voor mij was het ‘in verbinding zijn ’ of ‘in contact’ met mezelf, andere mensen en de natuur. En dat is precies waar ik zo van houd in mijn werk en ook waarom verbinding in mijn vriendschappen zo belangrijk is.
Mijn man Hans, vertelde dat hij juist zo genoot van klimmen in hoge bomen en dan uitkijken over de wereld, het overzien. Het onderliggende gevoel wat hem zoveel voldoening gaf was de uitdaging aangaan, het bewegen zelf en dan de beloning door hogerop aangekomen de eenheid met de natuur te ervaren. Daarom gaat hij graag jaarlijks op een wandeltocht waarbij hij zichzelf uitdaagt.
Ik wil al mijn cliënten bedanken voor het contact en verbinding die ik met jullie mocht ervaren en ik wens jullie voor 2019 veel zelfinzicht, ontdekkingen, moed, vertrouwen en kracht om keuzes te maken die bij je passen!