Moetjes

Vanochtend werd ik wakker en nam in gedachten de week door. Ik krijg logees en moet veel voorbereidingen treffen (zoals schoonmaken), moet met mijn moeder naar het ziekenhuis, tussendoor werken in mijn praktijk, ik moet zo meteen boodschappen doen, de hond moet naar de trimster, ik moet vanmiddag voor mijn moeder koken want ze is ziek en ga zo maar door... Ik werd me er bewust van dat ik tegen de week op zag. Ik voelde me zwaar en futloos. Alles drukte zwaar op me. Pffff... Ik liet het even in me om gaan en ineens besefte ik dat ik last van veel ‘moetjes’. Er moet zoveel!

Wacht even, ik liet het in me om gaan en vroeg me af of het allemaal echt wel ‘moet’? Nee, het moet allemaal niet, maar doordat ik er een ‘moetje’ van maak is al mijn plezier weg. Moet ik het of wil ik het? Moet ik voor mijn moeder koken of wil ik voor mijn moeder koken? Ik zag mezelf iets heerlijks voor mijn moeder kokkerellen, en ik zag haar blije gezicht in gedachten voor me. Ik besefte dat ik het wil en dat het me blij maakt om dit voor haar te kunnen doen! Ik wil ook schoonmaken want ik geniet ervan wanneer mijn huis weer lekker schoon is en op orde. Ik verheug me ook op de komst van mijn logees en ik verlang ernaar hun gezichten te zien en samen te zijn!

Wanneer ik geloof dat iets moet, verlies ik mijn plezier en inspiratie. Wanneer ik weer contact maak met mijn verlangens dan komt er weer energie. De zwaarte is opgetrokken en mijn hart voelt weer warm. Ik heb er zin in!