Pleidooi voor voelen

Mijn jarenlange ervaring met het werken met cliënten heeft me laten inzien dat mensen vaak vastlopen omdat ze moeite hebben om zich te verbinden met hun gevoelens en behoeften en er expressie aan te geven. Wat ik zie is dat ze van huis uit niet geleerd hebben om aandacht te geven aan hun gevoelens en behoeften en om dit te delen, het naar buiten te brengen. Vaak zijn we als kind niet bevestigd in onze gevoelens en konden onze ouders niet al onze behoeften vervullen, al deden ze nog zo hun best.

Hoe ga jij om met je emoties? Onderdrukken, afreageren, weg relativeren, gevoelloos worden, afleiding zoeken, verdoven met alcohol of drugs, jezelf erin verliezen, verwijten maken of negeren? Vaak gaat het onbewust en automatisch en heb je het niet eens door. Emoties zijn niet goed of fout, ze zijn er gewoon. Als ik ze negeer of wegdruk blijven ze aandacht vragen. Ze blijven rinkelen als een telefoon, net zolang tot ik opneem. Ze erkennen, doorvoelen en soms uitspreken is vaak al genoeg om dat rinkelen te laten ophouden!

Emoties zijn een bron van informatie en ze wijzen de weg naar je behoeften. Ze geven koers. Stel je voor dat je geen gevoelens had en alleen kon denken: hoe moet je dan besluiten nemen of weten wat je wil of wie of wat goed voor je is? Emoties en gevoelens geven diepte aan je leven. Je kunt je boos voelen, verdrietig, blij of gepassioneerd. Zonder emoties is het leven vlak. Dan leef je op automatisch piloot en kun je gaan denken ‘is dit alles?’ Het onderdrukken van emoties eist z’n tol. Je krijgt spanning in je lichaam want het kost energie om je gevoelens te onderdrukken. Het is vermoeiend omdat spieren zich gaan aanspannen. Uiteindelijk kan ziekte ontstaan en kun je emotioneel vastlopen of depressief worden.

We zijn bang voor onze gevoelens. Bang om gevoelens te voelen, overweldigd te worden door onze gevoelens, afgewezen te worden als we onze gevoelens uiten, bang voor pijnlijke gevoelens, soms zelf bang voor fijne gevoelens. Overigens is dit vaak onbewust. De angst is een afweer om niet te voelen.

Laten we dagelijks tijd inruimen en aandacht hebben voor onze gevoelens. Het is eigenlijk heel simpel. Even zitten en een paar keer diep door ademen en de aandacht naar binnen richten en jezelf de vraag stellen: “hoe voel ik me?”